Wszyscy święci mojej mamy

Cykl pt. Wszyscy święci mojej mamy stanowi swoistą podróż w czasie, będąca wynikiem powrotu do duchowej atmosfery świata dzieciństwa. Jest plastycznym przetworzeniem powidoków religijnych obrazów rodzinnego domu, próbą ukazania jego silnie formacyjnego i stygmatyzującego wpływu na psychikę wzrastającego chłopca.

Dzieła są konstruktami pamięci, uobecnionymi w materii kolekcji dewocjonaliów z tamtych czasów, przemawiającymi do widza z dwoistej perspektywy czasowej – przeszłości i teraźniejszości. Technika fotokolażu w sposób prosty i bezpośredni pozwoliła zaanektować świat obrazów religijnych dominujących na ścianach rodzinnego domu. Obrazów w założeniu świętych, a więc dogmatycznie wyidealizowanych, intencjonalnie służących budowaniu wspólnoty, która niejednokrotnie opresyjnie skupia się wokół wspólnego mitu, wskazuje dzieciom jedynie słuszny kierunek życiowych dróg, często faktycznie oderwanych od ich pragnień i logiki racjonalnego osądu.

W przetworzonych dziełach perspektywa dorosłego w twórczy sposób miesza się ze świadomością dziecka. Pojawia się gest plastyczny, na który przed laty nie mogło być przyzwolenia. Proces ten pozwala pokazać iluzoryczność minionych już dylematów i utopijnych walk. Pozwala odejść od potrzeby ulegania religijnej presji, aby dorosnąć i zaakceptować wolność, jako dar podążania w kierunku samodzielnie zdefiniowanych priorytetów.